Zdarzyło się wczoraj – Ebeneezer Goode

Tragiczna śmierć

Will Sinnott zginął śmiercią tragiczną podczas pływania u wybrzeży kanaryjskiej wyspy La Gonera 23 maja 1991 roku. To był wstrząs dla jego przyjaciół z grupy The Shamen. Zespół zaledwie parę miesięcy wcześniej osiągnął nieprawdopodobny sukces artystyczny albumem „En Tact” z 1990 roku. Przy krążku pracowali najwięksi twórcy muzyki elektronicznej oraz dance ówczesnego pokolenia, począwszy od Paula Oakenfolda, poprzez Grahama Masseya z 808 State, Williama Orbita na członkach grupy Orbital kończąc. „En Tact” przyniósł grupie dowodzonej przez Colina Angusa masę przebojów, z czego największym był zdecydowanie „Move Any Mountain” (zdjęcie powyżej).

Członkowie zespołu wybrali się w maju 1991 roku na wyspę La Gonera, aby nakręcić teledysk do wymienionego wyżej utworu. Śmiertelny wypadek Willa Sinnotta stawił pod znakiem zapytania przyszłość zespołu. Wydawało się, że pierwsze miejsce na amerykańskiej liście  przebojów dance „Move Any Mountain” w listopadzie 1991 roku będzie ukoronowaniem oraz zakończeniem kariery jednej z najbarwniejszych szkockich grup w dziejach. Tym bardziej, że niedługo po śmierci Sinnotta zespół opuściła Plavka, najbardziej znana ze współpracy ze słynnym niemieckim duetem Jam & Spoon.

Bęben szefa

Nic bardziej mylnego. Colin Angus postanowił walczyć dalej. Do pracy nad nowym albumem The Shamen zaciągnął współpracującego wcześniej z zespołem przy „Move Any Mountain” rapera Richarda Westa, znanego bardziej jako Mr.C oraz Jhelisę Anderson. Płyta „Boss Drum” ukazała się w 1992 roku. Efekt przerósł najśmielsze oczekiwania fanów. Album śmiało można uznać za jedną z najlepszych płyt lat 90. „Boss Drum” wypełniają same przeboje, z czego największą furorę na tanecznych parkietach zrobiły singlowe numery „LSI” oraz „Phorever People”. Utwory te doszły do pierwszej pozycji na amerykańskiej liście przebojów tanecznych.

Najbardziej kontrowersyjny przebój

Jednak największy sukces odniósł taneczny numer „Ebeneezer Goode” – utwór który śmiało można uznać za jeden z najbardziej kontrowersyjnych przebojów w dziejach. Utwór opowiada historię jegomościa o nazwisku Ebeneezer Goode oraz według wielu mediów promuje rekreacyjne spożywanie tabletek ecstasy. Pierwsza część refrenu piosenki „‚Eezer Goode, ‚Eezer Goode” brzmi jak „E’s are good. E’s are good”. Trzeba dodać, że literą E w miejskim slangu określa się tabletki ecstasy. Tekst piosenki jest więc według niektórych dziennikarzy jedną wielką reklamą spożywanych na imprezach narkotyków. Oczywiście muzycy specjalnie tak napisali tekst piosenki, aby dać ludziom do myślenia i wywołać kontrowersje. The Shamen podeszli do jednego z najtrudniejszych tematów przełomu wieków z przymrużeniem oka. Nie bardzo spodobało się to brytyjskim dziennikarzom, szczególnie z telewizji BBC, która zakazała emisji utworu. To co wywołało konsternację konserwatywnej części brytyjskiego społeczeństwa, rozbawiło resztę wyspiarzy.

Powyżej kadr z klipu „Ebeneezer Goode”. Na zdjęciu aktor Jerry Sadowitz.

Ebeneezer Goode – konkluzja

Zresztą ciężko było się nie uśmiechnąć oglądając amerykańskiego komika i iluzjonistę Jerry’ego Sadowitza. Aktor w teledysku do tej piosenki biega po pełnym śmieci pobojowisku. „Ebeneezer Goode” doszedł do 1. miejsca brytyjskiej listy przebojów 19 września 1992 roku i spędził tam cztery długie tygodnie. Traf chciał, że w tym samym czasie, gdy housowy numer szkockiego zespołu trafił na szczyt brytyjskiego zestawienia hitów, w telewizji BBC rozpoczął się tydzień mający uświadomić ludziom, z jakimi zagrożeniami wiąże się branie narkotyków. Szefowie stacji BBC byli wściekli, a Richarda Westa chcieli rozerwać na strzępy po występie zespołu w Top of the Pops. „Ebeneezer Goode” był jednym z najjaśniejszych momentów w historii muzyki dance. Jest też jednym z symboli minionej epoki, kiedy popularność odnosiły ambitne, niezwykle zapadające w pamięć popowe numery. Dziś o takie numery coraz ciężej.

Na zdjęciu powyżej: Colin Angus, Richard West.